Op pad met Wanlin Bycicle tours.

Zondag 7 oktober. We gaan vandaag met Terry van Wanlin Bycicle tours op pad. We hebben gisteravond in het hotel gevraagd waar we het beste op de Subway kunnen stappen en hoe lang dat we er ongeveer over zouden doen. Nou je gaat zo 1x overstappen weet ik niet , een half uur? En en kwartier lopen naar de Subway!
Ik vraag vanochtend toen we op het ontbijt wachten nog even voor de zekerheid of je met overstappen een nieuw kaartje moet kopen. Zegt ze nee je voert gewoon het eindstation in. Oke makkelijk. Ik zeg we moeten daar zijn dus stappen we daar over. Zegt ze dat kan niet dat is geen wissel station daar kun je alleen uitstappen..... Oke. .... dat werd ineens 4 x overstappen... dus snel op pad. We hadden om 10 uur afgespoken voor een privé fietstocht. Tja en met overstappen kost dat veel tijd......weet je nog in Londen Kelly....Sorry Edith...Daar moest je dan ook soms een heel stuk lopen met overstappen.... We komen dan ook een half uur te laat aan. Gelukkig staat Terry er nog. Een Nederlandse jongeman die al 7 jaar in Beijing woont. We bekijken eerst samen welke route van de 3 we gaan fietsen en kletsen even over vanalles en krijgen uitleg..... nou zou je zeggen uitleg over fietsen. Uitleg over Chinezen in het verkeer. 1 regel niemand let op elkaar en ieder gaat voor zichzelf en let alleen op zichzelf. Dus uitkijken dat je niet ondersteboven gelopen of gereden word. Ieder gaat voor zijn eigen voorrang! Een fietshelm leek hem niet nodig omdat wij Nederlanders zijn.
En dan gaan we op pad, Terry weet heel veel over de stad en het leven hier te vertellen. We fietsen door de niet toeristische delen. Oud en modern. Door de hutongs de oude en niet toeristische. En gaan er zelfd bij een paar naar binnen. Als de deur open staat mag je gewoon binnenlopen. Geweldig om mee te maken. We gaan ook bahia park in. Er zijn ook hier in het park allemaal mensen bezig met activiteiten. We komen langs een paar mensen die staan te zingen en de dirigente die het aanwijst wat ze moeten zingen , er hangt en vel aan een boom met de text erop en muziek draait op de achtergrond. We staan er even te kijken en dat komt er een oudere man die ineens de stok van de dirigente pakt en aan mij geeft. Ik moet dirigeren, nou dan doen we dat toch ff..... lachen.... ze vinden dat erg leuk en ik krijg aplaus als het lied is afgelopen.
Dan lopen we naar boven, er staat een paviljoen op een heuvel gelegen in het park vanwaaruit je uitzicht hebt over de verboden stad en eigenlijk over heel de stad! Dit is ook precies het midden van de stad.
We fietsen weer verder langs tempels en door hutongs en eten heerlijk bij een lokaal tentje in de hutongs. Ff gezocht wat nog open was en wat ook lokaal eten voorschotelde. Er is daar ook een soort worst zo ziet het eruit denk 5 cm doorsnee wat alleen maar bestaat uit opgedroogd bloed. Dat gebruiken ze in soepen. Je kon er zelf vanalles uitzoeken en dan maakten zij er soep van. Wij hadden 3 gewokte gerechten die Terry had uitgezocht. Het is hier gebruikelijk dat je met zijn allen van alles eet wat er op tafel staat. Daarna weer op pad. Het is inmiddels al 2 uur geweest en de tocht zou Tot 3 uur duren. Dus we fietsen langzaam terug. Bij al die hutongs en verder overal staan alleen maar peperdure auto's. BMW, Ferrari, masserati, porche , rolls royce enz. En 60 % van alle auto's zijn wit. Terry legt uit dat de auto status is. Als hij zo'n dure auto heeft dan zal hij het thuis ook wel goed hebben. Ze nodigen dan ook niemand thuis uit. Ze gaan liever in een peperduur restaurant eten met collega's om te laten denken dat ze het supergoed hebben. Een tijdje geleden hebben ze in China de creditcard geïntroduceerd. Toen kon ineens iedereen van alles kopen. Sommige hebben er wel 7 en met de ene lossen ze de andere af. Voor een auto nemen ze gewoon een hypotheek. Dat is geen goede ontwikkeling. Het was een super gezellige dag en eindige ietsje later om 5 uur uiteindelijk. We gaan terug met de metro en stappen bij de verboden stad uit in de waan dat het nog niet zo laat is. We lopen terug naar het hotel. Hebben geen zin om daarna nog erg ver te lopen voor eten. We willen vandaag Peking Eend eten en hadden aan Terry gevraagd wat een goede was. In feite maakt het niet uit zei hij. Want het smaakt overal hetzelfde, er zijn er een paar waar iedereen wil eten maar dat gaat dan weer alleen om status. Dus we besluiten het te gaan eten vlakbij ons hotel. Het was namelijk al half 9.
Telefoons en vertaalboekjes thuis gelaten.....niet aan gedacht..... op pad. Lachen....ze begreep er niks van, maar het is gelukt. Alleen cola begreep ze niet en had ze niet dus maar bier gedronken. Toen zag Rob ineens een fles cola bij een ander op tafel staan. Haar meegenomen en toen snapte ze het. Een heel appart restaurant. Ze waren ook constant aan het dweilen terwijl je zat te eten. Het personeel was super grappig. Ze gingen bijna sluiten en waren zelf nog wat aan het eten. Gaat de ene de andere de nek masseren. Rob wees naar zijn schouders, whaha dat was zo'n flapuit die kan wel. Nou Rob heeft een goede nek , rug ,arm ,hand massage gehad! Wat we begrepen van haar zat het goed vast. Toen terug naar het hotel en nog wat gelezen en het verslag van gisteren proberen te plaatsen. Dat lukte niet. Op tijd gaan slapen want ik had al een paar dagen slecht geslapen. De wekker op 8 uur niet te vroeg en dan zien we wel.