Jinshanling the great wall of China!

Zo een nieuwe weg om via de telefoon een verslag ofline te maken en later te plaatsen. Waar waren we.....eerst zaterdag 6 oktober opnieuw.

Tja vandaag the great wall of China!
Dat was thuis al een hekel punt. Maar al snel wist ik het, ik wilde eigenlijk pers naar Jinshanling. Rob wilde eerst naar Mutianyu, maar na wat ervaringen gelezen te hebben ging hij toch ook voor Jinshanling.
We wilden een hike op de muur doen daar van 3 a 4 uur. Info opgezocht thuis met wie te gaan of zelf met de lokale bus. Gevraagd aan Mark die onze treinkaartjes geregeld had, maar die wist niet hoe de bus werkte. Hij kon wel een taxi regelen er naar toe. Gevraagd aan Terry waar we morgen een excursie mee doen, die had wel een auto maar volgens hem was Jinshanling dicht. Het is ongeveer 180 km rijden. Zo'n 2,5 a 3 uur rijden. Verder op internet was het volgens de een gesloten en volgens de ander niet. Dan maar kijken als we in Beijing zijn.....
En daar hangt in het hotel de excursie naar Jinshanling! Jippie, boeken dachten we, hoeven we niet naar vervoer te zoeken. Zegt ze...... neeeeeee. ... Daar moet je niet naar toe gaan, daar gaat bijna niemand heen, veel te stijl en veeteelt te lang lopen! Tja perfect dus voor ons..... dus wij doorgezet!
Om 6 uur 's ochtends worden we opgehaald , als eerste met een redelijk grote bus. We rijden eerst een half uur door Beijing. Dan staan we ergens een half uur te wachten op mensen, ze zien er verslapen uit.... James onze gids had al gezegd dat we met een kleine groep zijn vandaag. Met 11 personen. Inmiddels zijn er ook een stuk of 6 Chinezen ingestapt die eten bij zich hebben. Wij denken nog er zat toch ontbijt bij..... We krijgen in de bus dan ook een vitamine brood en een fles water. Het zit tussen brood en cake in. Het is zo droog dat je het weg moet spoelen, maar we hebben onze vitamine binnen zullen we maar zeggen. We halen op nog een paar plaatsen mensen op, de 6 Chinezen stappen uit, ze gaan in een andere bus en dan blijven we met 11 toeristen over. De rest krijgt ook hun vitamine brood...
Inmiddels is het half 8 als we wegrijden uit Beijing, op weg naar Jinshanling! Wat een chaosbet verkeer hier, we zien ook 3 motorijders rijden en een kruispunt verder komen we ze weer tegen. Ze zijn afgestapt en staan op de raam van een auto in te slaan. Ze rukten aan de deur maar krijgen hem niet open. De automobilist zit angstig te zwaaien. Ik denk dat de man hem afsneed ofraakte maar zeker weet ik dat ook niet. De motorrijder stond meerdere keren te spugen op de auto raam naar de man n sloeg een aantal keer op de raam en motorkap. Uiteindelijk geeft hij op, maakt een foto van het kenteken van de auto. En dan zijn wij er voorbij. We gaan de grote weg op. Je mag hier inhalen hoe je wil, links of rechts dat maakt niet uit dus iedereen slalomt over de snelweg. Uiteindelijk als we er bijna zijn krijgen we uitleg van James over de muur, de ene kant van de muur is lager dan de andere kant. De hoogste kant van de muur was aan de kant van de vijand geloof ik. En we krijgen uitleg over de wachttorens, er zijn er verschillende waar geslapen werd en waar niet geslapen werd waar je alleen op de uitkijk stond. De muur is meer dan 7000 kilometer lang.
Als we er zijn krijgen we nog uitleg bij een plattegrond wat we gaan lopen, ieder voor zich in eigen tempo. We moeten om 14.00 uur bij het pick up point zijn waar hij op ons wacht. En vanaf het laatste punt is het een half uur naar beneden lopen dus je moet om half 2 van de muur af.
Daar gaan we dan , eerst een half uur omhoog lopen naar de muur, je kunt ook met een kabelbaan. Maar wij moeten lopen omdat we bij een andere wachttoren beginnen die iets verder weg ligt.....
En dan sta je na ongeveer een half uur klimmen boven op de Chinese muur! Wat een geweldig gevoel als je boven op de muur staat! Sorry maar dit is gewoon machtig, genieten! Iets anders kan ik er niet over zeggen. Boven op de muur moeten we linksaf, 18 wachttorens te gaan de komende 3 uur. Zo'n 6 km volgens mij. En ja ze heeft niks te veel gezegd in het hotel, veel erg steile trappen met soms. ....lees vaak....de treden zo groot dat je knie 90 graden staat. Ook hele stukken muur waar geen treden zijn maar glad zeg maar en waar je naar beneden achterover moet lopen en als je naar boven moet erg voorover en aan de zijkant de muur vast moet houden anders glijd je weg. Om de 10 meter heb je dan zo'n drempeltje zodat je niet verder glijd. Maar machtig mooi,al die uitzichten! Je blijft je verbazen. Het ene stuk nog mooier en indrukwekkender dan het andere!
Je hebt er ook followers, lokale mensen die spullen/souvenirs willen verkopen. We komen maar niet van 1 af en ze denkt me te moeten helpen ook. Omdat Rob na een steile klim iets eerder boven was als ik en zei poepoe ofzo. Zij zat daar, wij hadden eerst niet in de gaten dat het followers waren pas toen ze tshirts wilde verkopen. Rob nee wil ik niet maby later. Dus toen bleef ze ons volgen. Als we haar duidelijk maken dat we dat niet willen en dat ze niet mij op steile stukken bij mijn broeksriem moet pakken om naar boven te duwen en we haar zeggen dat ze terug moet gaan is ze niet blij. Rob had namelijk gezegd toen ze haar t shirt wilde verkopen.....no maybe later! Dus ze bleef ons achtervolgen iets meer dan 1 wachttoren. Maybe betekende voor haar.......verkocht.....maar wij bleven volhouden dat ze moest gaan en ons met rust laten.en uiteindelijk droop ze af. Gelukkig want zij wilde bepalen waar we moesten rusten en waar en hoe we een foto moesten maken. Dat is niet fijn, je kunt er dan ook niet van genieten. Later konden we er wel om lachen, toen ze weer weg was en zelf weer konden genieten van alle uitzichten, heerlijk!
Na het gerestaureerde deel komen we nog een stuk over het rauwe ongerestaureerde deel. Nog meer uitkijken waar je loopt, en dan komen we uiteindelijk bij de 18e toren aan, de toren waar we ook naar beneden moeten. We zijn er rond half 1. Je mag nog 3 wachttorens verder, maar dan moet je om de torens heen lopen want erdoor heen kan niet. Dat is te gevaarlijk en bij de laatste staat ook een wachter zodat je niet verder gaat want dat is te gevaarlijk. Wij besluiten niet meer naar de laatste 3 torens te gaan, maar nog even van het uitzicht te genieten om vervolgens rond 1 uur op ons gemak naar beneden te gaan. Als we er alle 11 weer zijn rijden we naar onze lunch. Een lokaal eettentje waar gewoon vanalles op een rond draaiplatau mudden op tafel staat, een grote ronde tafel met 11 stoelen er om heen. Het smaakte heerlijk! Allerlei groenten, kip, tof en rijst.
Rond 3 uur tijd om te vertrekken, en na een kwartier staan we muurvast. Wat een gekkenhuis hier! Of er iets gebeurd is of dat het door de drukte van golden week komt weten we niet maar we hebben een uur vadtgestaan voordat het een beetje begon te rijden. En wat doet men hier dan gewoon op een doodnormale weg, ze gaan gewoon 3 rijen breed staan 1 kant op zodat er geen tegenliggers verkeer meer langs kan...... bij ons zouden ze zeggen .....aso! Ieder denkt aan zichzelf. Net voordat we de snelweg oprijden pikken we nog een stuk of 6 toeristen op die al 2 uur op de lokale bus staan te wachten. Tja die komt niet meer door de drukte op de weg. En dan het drukke verkeer in op weg naar Beijing. Veel gaan er ook over de vluchtstrook een stuk en dan voegen ze weer in, dan weer vluchtstrook..... Wij kwamen erachter waren ze terug invoegen , net iedere keer voordat er een camera aan een paaltje langs de weg stond zagen we. Daarna gingen ze weer op de vluchtstrook, ook onze buschauffeur. En maar claxonneren. ...nou uiteindelijk komen we door het verkeer heen en zijn we om 8 uur in ons hotel, waar we een tijdje de VPN van Rob proberen te herstellen maar dat lukt niet. We gaan een ronde lopen en eten en eenmaal terug in het hotel helpt een jongen van het hotel Rob aan een nieuwe VPN en hij kan weer op facebook watts app en Google. Ik maak mijn hoofd leeg met dit verslag en dan is het zo 1 uur geweest..... Truste.

Zo ff opnieuw gemaakt.....toch 2 uur treinen voorbij....op naar de volgende.....