Trein Ella naar Nuwara Eliya

Gisteren na het tanken en opfrissen nog even naar de stupa gelopen om te kijken waar dat geluid vandaan komt om 5 uur in de ochtend en ook in de middag. Een soort monniken gezang. Het blijkt dus uit een luidspreker te komen. Nog even rond gekeken bij de stupa en de 2 schooltjes ernaast bij de een ik denk de kleinere kinderen geen schoolbanken het was 1 grote open ruimte en bij de andere wel schoolbanken. De deuren stonden open namelijk. Vanmorgen stond de welbekende treinrit van Ella naar Nanu Oya oftewel Nuwara Eliya op ons programma. Het moet 1 van de mooiste van de wereld zijn. We hadden 2 dagen geleden kaartjes gekocht voor de trein van 9.25 uur en maar goed ook want vanochtend waren ze niet meer te krijgen.

Vanmorgen op ons gemak naar het station, Cees had geregeld dat iemand voor ons de tuktuk met bagage doorrijdt naar Nuna Oya en die stond al op ons te wachten dus we zijn mooi op tijd. Nog even een " broodje " gehaald bij de bakker en dan wachten op de trein. Wachten.....wachten. De trein is er uiteindelijk een uur later. Hij had blijkbaar technische problemen gehad. We hebben gereserveerde stoelen in de 2e klasse. Je hebt 1e klas, dat is met airco en ramen en deuren kunnen niet open en dat kan wel bij 2e en 3e klasse. En daar draait het juist om. Lekker uit de deur en raam hangen [e-1f60e]. We zitten aan de goede kan van de trein die met het mooiste uitzicht en genieten maar! We rijden door de jungle en door de mist bij het hoogstgelegen treinstation van Sri Lanka. Langs dorpen door en bergachtig gebied. We kopen nog iets te eten in de trein en zo vliegen de 3 uur voorbij. En komen we rond half 2 in Nanu Oya aan en de tuktuk staat al op ons te wachten.

Nu op naar Nuwara Eliya en daar een hotel zoeken . Dat valt niet mee, we kunnen niet uitvogelen wat het centrum is het ligt allemaal zo verspreid en het is grauw en het regent. Het is hier ook koud maar daar staat dit plaatsje hoog in de bergen ook om bekend. Rond half 4 checken we in bij Winston Residence en als we wifi hebben eerst ff bellen met Rick! Gefeliciteerd Rick met je verjaardag [e-1f973]! Dan lange broek aan, trui en regenjas en een stukje wandelen om ergens wat te eten Rob had iets gevonden via trip advisor. Een klein half uurtje lopen naar Temperadu, ik voel mijn kuiten nog van de wandeling van gisteren. Deze keer lopen we er eerst straal voorbij, maar uiteindelijk vinden we het. We zijn de enige.... Maar dat is op veel plekken enige in het hotel en soms ook in het restaurant. We krijgen uitleg over het menu, niet alles is beschikbaar want ze kunnen niet overal aankomen en hij houd er niet van om vanuit de vriezer te koken zegt ie. Ze maken de haard voor ons aan want het is een beetje fris. We hebben heerlijk gegeten en kletsten nog een tijd met de eigenaar, over vanalles ook onze verdere planning en hij geeft ons een hele rondleiding. Aan het restaurant vast is hij nog een fotomuseum met bar aan het bouwen en boven heeft hij een hele grote ruimte voor locals waar ze kunnen biljarten en PlayStation kunnen spelen. Er staat nog 1 heel groot oud biljart uit Londen. Het was een gezellige avond! Rond half 10 zijn we terug in het hotel waar we onder een dubbele deken kruipen anders is het te koud.

We wilden hier morgen naar Horton Plains om naar Worlds End te wandelen. Wat je normaal gesproken al voor 10 uur gewandeld moet hebben wil je een beetje zicht hebben en niet in de wolken zitten en geen hand voor ogen zien. Het moet een schitterende wandeling zijn, maar het weer is te slecht. Het heeft de hele nacht hard geregend en dat blijft het de hele ochtend doen dus we rijden dadelijk na ons ontbijt door.